(Blumhouse Television en Hulu werken samen voor een maandelijkse horror anthologiereeks met de titel Het donker in , ingesteld om elke eerste vrijdag van de maand een volledige functie met een vakantiethema uit te brengen. Horror anthologie-expert Matt Donato zal de serie een voor een aanpakken en de inzendingen stapelen zodra ze streambaar worden.)
Charles Hood , die enigszins stil is sinds zijn hilarische Nacht uilen , aanvaardt de plicht tot vervloeking van Kerstmis Het donker in ’S tweede seizoen. NAAR Vervelend stuk werk stemt af op de komische frequenties van de regisseur, gebaseerd op een bedrijfssatire die is geschreven door Paul Soter . Terwijl vorig jaar Pooka! omhelsd consumentisme tot onderwerping, is dit vakantieseizoen een uitdaging van professionele hebzucht. De hallen van een CEO zijn versierd met een feestelijk decor (lichten, slinger, enz.), Aangezien de feestdagen worden uitgebuit door zondige bedrijfsfeesten. Nooit zo gevaarlijk of gestoord als Julian Sands De tirannieke uitvoering suggereert dat 'smerig' een overstrekking zou kunnen zijn voor dit stuk decemberwerk.
Bij Falconheart Ventures geeft fortuin de voorkeur aan de dapperen wanneer eindejaarsbonussen worden geannuleerd. Bossman Steve (Julian Sands) informeert zijn private equity-team dat ze 'als gezin moeten opofferen', wat de hardwerkende Ted ( Kyle Howard ) in een gerechtvaardigde woede. Ted gaat naar buiten om de leider van Falconheart te confronteren, maar in plaats van ruzie krijgt de ontevreden medewerker een uitnodiging voor het diner. Blijkt dat hij in de running is voor een nieuwe vacante, hogere positie, samen met de toekomstige wolf van Wall Street Gavin ( Dustin Milligan ). De festiviteiten van de avond blijken een zeer grillig sollicitatiegesprek te zijn, waarbij beide mannenvrouwen kijken als Steven en zijn vrouw Kiwi ( Molly Hagan ) durven de concurrerende collega's te bewijzen hoe graag ze de grootste beschikbare promotie van Falconheart willen.
Dat is de kern, opzet en grap. In een hoek de uitgebrande alleman die talloze overuren besteedt aan een bedrijf dat zijn inspanningen nooit naar behoren beloont (cynische, afgematte Ted). In de andere, het equivalent van Bud Light in de directiekamer maar hij draagt goed een pak en speelt het spel nog beter (Gavin). Steve's bedoeling is om de spreekwoordelijke pot aan te wakkeren, terwijl kantoorvijanden elkaars zwakheden hardop beoordelen of luisteren naar afgespeelde opgenomen geheimen. Twee radertjes vroegen om hun ziel te verkopen voor een rotloon, voortgestuwd door Soters scripted verlangen om commentaar te geven op grove classismehiërarchieën. Ik wou dat de rivaliteit niet zo veilig speelde.
Een smerig stukje werk geeft de voorkeur aan donkere humor boven elke vorm van woest spel, neigend naar 'gevaarlijke' momenten versus alomvattende corruptie op de werkplek. De geweren van Tsjechov zijn aan de muur van de woonkamer gemonteerd, dus we weten dat vuurwapens zullen worden gebruikt als intimidatiemiddel. Hoewel het plotten nooit veel saaier of schandaliger wordt. Zonder een paar theatrale list, een spel van tongen dat Gavin tegen Ted plaatst, kookt zelden reacties boven louter grinniken. Wanneer 'Worksploitation' films zoals Verminking en Bloedzuigende klootzakken bestaan - beide in staat om executieve mishandeling * en * onderbuikgelachen te bezorgen - het is moeilijk te plaatsen NAAR Vervelend stuk werk op hetzelfde niveau.
Vrouwelijke personages dicteren in de meeste gevallen het verhaal van de film, wanneer mannen te verstrikt raken in hun presentaties. Kiwi besteedt grote hoeveelheden van haar schermtijd aan het voelen van de heter, gespierde mannen die strijden om betaalde glorie en krijst een meest maniakale lach. Missy ( Natalie Hall ) stimuleert Gavin bij elke stap, als de hebzuchtige arm-candy van de film voor Gavins al posterende bedrieger. Dan heb je Angela Sarafyan ’S Tatum, Teds grootste kampioen van wie misbruik wordt gemaakt in de hitte van het narcisme van haar minnaar. Echt, vrouwen houden NAAR Vervelend stuk werk niet nog rigider worden in termen van manipulatie van het andere geslacht. Nou ja, in de meeste gevallen.
Mijn grootste probleem met de wrok van een herenhuis is dat het vertellen van verhalen een muur lijkt te raken wanneer thema's een glimp opvangen van suggestieve grenzen. De circusdirecteur van Sands doorloopt de bewegingen van een bastaard-trustee die zijn werknemers breekt voor amusement, inclusief het lastigvallen van hun vrouwen. In een merkwaardig geval presenteert Steve zijn lid alsof hij insinueert dat Missy Gavins 'overwinning' zou kunnen verzekeren via seksuele bevrediging - alleen om de intimidatie later een scène te laten vergeten. Helemaal terug op Missy's aandringen blijven ze, nauwelijks verbaasd door de ontmoeting in de slaapkamer. Vriendjespolitiek van het moment versus omleidingen voor het vertellen van verhalen, klaar om samen over te koken.
Ik ben een gemakkelijk doelwit voor horror komedies, maar NAAR Vervelend stuk werk is gewoon weer een dag op kantoor. Ondanks al zijn kerst-ondeugendheid en decoratieve gejuich, laten horrorelementen nauwelijks een merk achter. Erger nog, komische elementen zijn allemaal alledaags Amerikaanse psychopaat Lite. Wie op zoek is naar een basiscommentaar over wurggrepen door bedrijven, zal precies dat vinden, maar Het donker in Het aanhoudende seizoen zet een stap terug in een rijk van achtergestelde ideeën die moeilijk te rechtvaardigen zijn om een kenmerkende behandeling te rechtvaardigen. Er is plezier te beleven, maar dan met een laag plafond. 'Streambaar' in elke verbuiging van de descriptor.
/ Film-beoordeling: 5,5 uit 10
